Sondaż portalu narodowego www.polska.travel

Głosujemy na „Top 5” regionu łódzkiego

Rozpoczęła się kolejna runda głosowania na portalu narodowym www.polska.travel. Internauci wybierają największe atrakcje turystyczne polskich regionów. Za nami trzy tury konkursowego sondażu „Top 5". O głosy internautów ubiegały się województwa śląskie, opolskie i małopolskie. Przez najbliższe dwa tygodnie, do 31 lipca, głosujemy na jedną z pięciu reprezentatywnych propozycji regionu łódzkiego.

Kandydatury, czyli atrakcje o największym potencjale turystycznym, wytypowane zostały przez Polską Organizację Turystyczną na podstawie prowadzonych badań, analiz i opinii regionalnych organizacji turystycznych. Sondaż umieszczony jest pod adresem www.polska.travel/hity. W tym miejscu znajdziemy opis zasad, na jakich organizowany jest sondaż oraz listę „Top 5" regionu łódzkiego. Wybieramy jedną z atrakcji, która najbardziej zasługuje na nasz głos. Następnie klikamy komendę „Głosuj". Na zastanowienie są dwa tygodnie. Po ich upływie prezentowany będzie kolejny region. Opisy atrakcji znajdują się na portalu narodowym www.polska.travel. Poniżej przybliżamy piątkę kandydatów z województwa łódzkiego.

Centrum Handlowo-Rozrywkowo-Kulturalne Manufaktura w Łodzi

W kilka miesięcy po oficjalnym otwarciu, łódzka Manufaktura otrzymała Certyfikat Polskiej Organizacji Turystycznej w konkursie na Najlepszy Produkt Turystyczny. Cztery lata później kapituła konkursu przyznała Manufakturze Złoty Certyfikat POT. Manufaktura w Łodzi jest miejscem unikalnym na skalę polską i europejską. Największym przedsięwzięciem rewitalizacyjnym w Europie jednej z najpotężniejszych fabryk włókienniczych starego kontynentu. Założonej w XIX w. przez przedsiębiorcę Izraela Kalmanowicza Poznańskiego, który biznesową (jakbyśmy dziś powiedzieli) karierę zaczynał od wyręczania swojego ojca, Kalmana Poznańskiego w zarządzaniu rodzinną firmą kupiecką handlującą bawełną i lnem. Zbudował od zera imperium włókiennicze i doszedł do bajecznej fortuny. W skład kompleksu fabrycznego wchodziły miedzy innymi tkalnie, przędzalnia, farbiarnia, drukarnia tkanin i wykończalnia, warsztaty, odlewnia i parowozownia, gazownia, remiza strażacka, magazyny, bocznica kolejowa, biura, pałac fabrykanta i budynki mieszkalne robotników. Zakład znacjonalizowany po drugiej wojnie, pracował do 1997 roku. W 1971 unikalny zespół budownictwa przemysłowego wraz z przyległym pałacem zaliczony został przez konserwatora do czterech najcenniejszych zabytków przemysłowych Łodzi. Obecny właściciel terenu, firma Apsys Management Sp. z o.o. rozpoczęła prace rewitalizacyjne i budowlane w 2003 roku. Projekt o nazwie Centrum Handlowe Manufaktura zakładał połączenie nową jakość historii z nowoczesnością. Projekt wykonali architekci dwóch renomowanych pracowni, Virgile&Stone z Londynu i Sud Architectes z Lyonu. Pofabryczne budynki z czerwonej cegły zachowały industrialny styl urbanistyczny. Odnowionym budynkom pofabrycznym, zgodnie z ideą rewitalizacji, nadano nowe funkcje – kulturalną, rozrywkową, usługową i handlową. Powierzchnia centrum handlowego obejmuje blisko 30 ha. Zajmuje ją kilkaset sklepów i butików, w tym dwa hipermarkety, część usługowa, biurowa, bank, restauracje i kawiarnie, a także czterogwiazdkowy hotel z zapleczem konferencyjnym w dawnej przędzalni bawełny, należący do austriackiej sieci Vienna International Hotels. W części rekreacyjnej mieści się między innymi klub fitness, kręgielnia, dyskoteka, sale kinowe, Muzeum Sztuki, Muzeum Fabryki i Muzeum Historii Miasta Łodzi mieszczące się w eklektycznym pałacu rodziny Poznańskich. Miejscem centralnym Manufaktury jest 3,5 hektarowy rynek, na którym organizowane są koncerty, zawody sportowe i różnego rodzaju imprezy. Latem część terenu zajmuje piaszczysta plaża, a zimą lodowisko, Audiowizualnymi efektami cieszy fontanna długości 300. metrów. Strumienie wody, podświetlane po zmierzchu tańczą w rytm muzyki. Przewidując dużą frekwencję klientów i odwiedzających wydzielono parkingi dla 3,5 tys. aut. Tego lata poza atrakcjami zakupowymi Centrum Handlowe Manufaktura oferuje w programie wiele wydarzeń. Najbliższe to między innymi rozgrywany od piątku, 17 lipca, turniej eliminacyjny do Mistrzostw Polski w Siatkówce Plażowej, wystawy: „Polskie drogi do Oscarów", przygotowana przez łódzkie Muzeum Kinematografii we współpracy z Państwowym Instytutem Sztuki Filmowej oraz „Grand Press Photo 2015", jeden z najbardziej prestiżowych konkursów fotografii prasowej w Polsce. Na scenie estradowej na dziedzińcu koncertowały będą najlepsze polskie zespoły bluesowe.

Muzeum w Nieborowie i Arkadii

Dawna magnacka siedziba. Wspaniały pałac barokowy budowany był w latach 1690-96 według projektu Tylmana z Gameren, który projektował lub przeprojektowywał w tamtym okresie wiele najokazalszych reprezentacyjnych pałaców. Ten w Nieborowie przetrwał do czasów współczesnych. Obecnie mieści muzeum wnętrz rezydencji pałacowej z XVII-XIX wieku z ciekawym zbiorem majoliki nieborowskiej, biblioteką z około 12. tysiącami tomów starodruków, obrazami w tym miedzy innymi cyklem portretów królów polskich autorstwa Bacciarellego. Do najbardziej znanych elementów wyposażenia należą kopie znanych rzeźb: Głowa Niobe, Biust Rzymianki, rzeźba św. Cecylii. W bibliotece dwa globusy z XVII wieku wykonane przez włoskiego geografa, kartografa i encyklopedystę Vincenzo Marię Coronelliego, odkupione w roku 1805 od Ludwika de Bourbon, późniejszego króla Francji Ludwika XVIII. W salach i gabinetach meble z przełomu XVIII i XIX stulecia. Ozdobne piece kaflowe i ceramika artystyczna pochodzą z manufaktury majoliki założonej w 1881 roku przez Michała Piotra Radziwiłła, wojewodę wileńskiego, kolejnego właściciela majątku w Nieborowie. Obok rezydencji zachowały się zabytkowe budynki gospodarcze z końca XVIII wieku - dwie oranżerie, dawny browar i klasycystyczne domy oficjalistów, pawilon myśliwski, wozownia i stajnia. Pałac otacza imponujący park krajobrazowy XVII-XVIII w. utrzymany w stylu francuskim. Pierwotnie zaprojektowany przez Tylmana z Gameren, został na zlecenie wojewody przebudowany według koncepcji wybitnego architekta epoki saskiej Szymona Bogumiła Zuga. Charakterystyczna jest szeroka aleja lipowa z trawnikiem dywanowym, wytyczona na osi założenia pałacowego. Architektoniczny kształt drugiego parku położonego w nieodległej Arkadii opracował Zug przy przemożnym zaangażowaniu żony wojewody, Heleny z Przeździeckich Radziwiłłowej. Wspólne dzieło ich obojga z końca XVIII wieku jest według ówczesnej mody, parkiem romantycznym z budowlami wzniesionymi w stylu antycznym. Świątynia Diany, Jaskinia Sybilli, Przybytek Arcykapłana, mur z kariatydami. Arkadia wymieniana była obok najpiękniejszych sentymentalnych ogrodów Europy. Udało się w dużej części utrzymać do czasów współczesnych romantyczne założenie parku. Ostatnim właścicielem nieborowskich dóbr był kuzyn wojewody, książę Janusz Radziwiłł, znany działacz polityczny w okresie międzywojennym, który za udział w ruchu oporu był więziony w okresie okupacji przez Niemców, a potem aresztowany i wywieziony do Związku Radzieckiego przez NKWD. W tym czasie majątkiem nieborowskim zarządzał jego syn Edmund. Dobra nieborowskie pozostały w rękach rodu Radziwiłłów do lutego 1945 roku., następnie zespół pałacowo-parkowy w Nieborowie i Arkadii został przekształcony w oddział Muzeum Narodowego w Warszawie. Stanowi reprezentacyjny ośrodek konferencyjny i dom pracy twórczej. Wnętrza i plenery wielokrotnie wykorzystywane były przez polskich i zagranicznych filmowców. Pałac w Nieborowie można zwiedzać od marca do października, park przez cały rok. Cena biletu normalnego do pałacu i parku wynosi 20 zł, do Arkadii połowę tej kwoty. Na miejscu i w najbliższej okolicy turyści bez trudu znajdą nocleg w hotelach, zajazdach i obiektach agroturystycznych.

Rogowska Kolej Wąskotorowa Rogów-Rawa-Biała

Obchodzi w tym roku rocznicę stulecia. Wybudowana została w 1915 roku przez pruską armię. Służyła celom zaopatrzenia oddziałów frontowych w żywność, broń i amunicję. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, linia zarządzana była przez Polskie Koleje Państwowe. Ruch towarowy odbywał się na tej trasie do roku 2001. Przed likwidacją uratowali Rogowską Kolej Wąskotorową hobbyści z Fundacji Polskich Kolei Wąskotorowych, wspierani przez Starostwo Powiatowego w Rawie Mazowieckiej, które przejęło linię i tabor od PKP. W 2003 roku przywrócono kursowanie turystycznych pociągów pasażerskich z Rogowa przez Rawę Mazowiecką do Białej Rawskiej. Obecnie jest najdłuższą muzealną trasą kolejową w Polsce liczącą blisko 50 km. Kolekcja poddawanego renowacji wąskotorowego taboru jest jedną z największych w Europie. Wszystkie wyremontowane przez Fundację lokomotywy i wagony mają oryginalne wyposażenie i dawne oznakowania.Przejazd jest tym atrakcyjniejszy, gdy może być połączony ze zwiedzaniem zabytków wzdłuż trasy. Na przykład, już w Rogowie warte odwiedzenia jest Arboretum i Alpinarium o charakterze parku leśnego z bogatą kolekcją drzew i krzewów charakterystycznych dla środkowo-wschodniej Europy i polami doświadczalnymi z gatunkami drzew występujących w innych rejonach. Ciekawym zabytkiem sakralnym, w odległości kilku minut marszu od stacji w Boguszycach, jest sosnowy kościółek z XV wieku św. Stanisława Biskupa. We wnętrzu konserwatorzy odsłaniają renesansowe polichromie. Pasażerowie pociągu zwiedzają kościół pod opieką kolejowego przewodnika. Podobnie z przewodnikiem zwiedza się pozostałości Zamku Książąt Mazowieckich, warowni z XIV wieku zbudowanej na polecenie księcia mazowieckiego Siemowita IV. Ponure dramaty w rodzinie gospodarzy zamku, dały inspirację twórczości literackiej. Między innymi, jak utrzymują badacze, William Szekspir oparł na historii podejrzanej o niewierność księżnej Eufemii fabułę dramatu Zimowa opowieść. Zamek został częściowo odbudowany w 1957 roku. W wieży znajduje się jedna z ekspozycji Muzeum Ziemi Rawskiej. Dawny dziedziniec jest wykorzystywany do organizacji festynów i turniejów rycerskich. Zabytkowe pociągi kursują według rozkładu w każdą niedzielę i wybrane soboty od kwietnia do września. Na zamówienie grup zorganizowanych pociągi kursują przez cały rok. W kalendarzu najbliższych wydarzeń godnych polecenia jest zlot drezyn kolejowych zaplanowany na pierwsze dwa dni sierpnia.

Termy Uniejów – pierwsze w Polsce uzdrowisko termalne

Kompleks Termalno - Basenowy „Termy Uniejów" otrzymał w 2012 Certyfikat w konkursie Polskiej Organizacji Turystycznej na Najlepszy produkt Turystyczny. Główną atrakcją uniejowskiego kompleksu jest oparcie działalności o wykorzystanie jednych z nielicznych w kraju, eksploatowanych zasobów wód geotermalnych o temperaturze 68 st. C, wydobywanych z głębokości 2 tys. metrów. Wykorzystanie wód w celach leczniczo-rekreacyjnych nadaje innowacyjny i niepowtarzalny charakter atrakcji. Na terenie basenów termalnych korzystać można z kąpieli leczniczo-rekreacyjnych, na które składają się gorące kąpiele w solankach z hydromasażami, z zespołu saun - sauny fińskiej suchej, sauny tureckiej parowej, sauny aromaterapeutycznej, z tepidarium z podgrzewanymi leżankami, zjeżdżalni wodnej. W Łaźniach Kasztelańskich w Kasztelu Rycerskim czekają kąpiele w średniowiecznych dębowych baliach z leczniczą solanką w tym kąpiele w czekoladzie, kąpiele różane, kąpiele w piwie. Po kąpieli zwiedzanie samego kasztelu, wystaw, udział w pokazach rycerskich i rycerskich biesiadach z tradycyjnymi daniami i napojami charakterystycznymi dla regionu łódzkiego oraz zabawach plebejskich. Akademia Rycerska przy kasztelu oferuje naukę strzelania z łuku, rzutu włócznią trening na machinie rycerskiej, prelekcję na temat średniowiecznych obyczajów połączoną z prezentacją ubiorów z okresu XIV-XV w., zwiedzanie widokowej wieży rycerskiej z przewodnikiem, pokaz obsługi broni czarno-prochowej oraz naukę średniowiecznego tańca. Kolejną atrakcją jest Zamek arcybiskupów gnieźnieńskich zaliczany do najciekawszych i najwartościowszych pod względem historycznym, architektonicznym i widokowym zabytków ziemi łódzkiej. Zbudowany został z inicjatywy współpracownika Kazimierza Wielkiego, arcybiskupa gnieźnieńskiego Jarosława Bogorii ze Skotnik, w latach 1360-1365, na miejscu drewnianej warowni. Stanowił uzupełnienie systemu twierdz granicznych. W nim arcybiskupi gnieźnieńscy deponowali na czas wojen swój skarbiec, księgi i archiwa. W odrestaurowanym zamku można przenocować w apartamentach średniowiecznych, eklektycznych i pokojach na poddaszu. Obiekt zwiedza się w towarzystwie przewodnika lub Białej Damy. Amfiteat zamkowy jest miejscem organizowanych konkursów na przykład w strzelaniu z łuku i kuszy, widowisk, konferencji i imprez okolicznościowych. W restauracji Herbowej w zamku jada się wytwornie. Mniej zobowiązująco zaspokaja się głód i pragnienie w Restauracji Termalnej, która oferuje dania podawane w bemarach i zapewnia obsługę gości indywidualnych, grup zorganizowanych i wycieczek szkolnych. W otoczeniu Kompleksu Termalno-Basenowego „Termy Uniejów" znajdują się też między innymi pełnowymiarowe boisko do piłki nożnej z murawą podgrzewaną wodą geotermalną, korty tenisowe, place zabaw dla dzieci nad rzeką Wartą i w centrum miasta, wypożyczalnia sprzętu kajakowego i Nordic Walking. Organizowane są spływy Wartą - kajakowe i katamaranem. Na terenach nadwarciańskich wytyczono wiele tras turystycznych, pieszych, rowerowych i wodnych. Na terenie Uniejowa znajduje się dobra baza noclegowa i gastronomiczna. Posiadacze smartfonów mogą korzystać z aplikacji zawierającej informacje o atrakcjach Term Uniejów, obiektach uzdrowiskowych i hotelowych, zabytkach Uniejowa i okolicach.

Ulica Piotrkowska w Łodzi

To jeden z najdłuższych w Europie deptaków oraz bodaj najbardziej rozpoznawalny fragment Łodzi. Centrum handlowe, kulturalne i towarzyskie miasta. Miejsce organizacji letnich imprez otwartych dla mieszkańców i turystów. Ulica pubów, restauracji, klubów i kawiarni. Codziennie przez cały rok serwują one dobre dania, oferują zabawę przy różnego rodzaju muzyce i relaks na świeżym powietrzu w ogródkach przy lokalach na ulicy lub w podwórkach. Co roku Piotrkowska jest miejscem, gdzie odbywają się imprezy plenerowe jedno i kilkudniowe na przykład Festiwal Światła, Festiwal Czterech Kultur, różnego rodzaju gry miejskie, biegi, muzykowanie oraz niecykliczne imprezy okolicznościowe. Piotrkowska od momentu wytyczenia w XIX wieku, stanowiła trakt komunikacyjny, fragment drogi biegnącej z południa ku północy, łączącej między innymi Piotrków Trybunalski z Łęczycą. Początkiem ulicy Piotrkowskiej jest ośmioboczny plac Wolności utworzony, jako główny rynek powstającej osady fabrycznej z budynkiem klasycystycznego ratusza. Niedaleko wznosi się monumentalny kościół Zesłania Ducha Świętego, a w środku rynku pomnik Tadeusza Kościuszki. Ulica Piotrkowska dzieli się na dwie części. Pierwsza od planu Wolności do ulicy Piłsudskiego z zachowanym ciągiem bogato zdobionych i wyremontowanych kamienic oraz druga, południowa o bardziej przemysłowym charakterze. Przy tej długiej na około cztery kilometry ulicy, znajdują się ważniejsze instytucje miejskie, wspaniałe zabytki w stylu secesyjnym, wiele oryginalnych pomników, na przykład najdłuższy w Polsce Pomnik Łodzian Przełomu Tysiącleci ułożony na nawierzchni ulicy z kilkunastu tysięcy kostek brukowych z żeliwnymi płytkami, na których wygrawerowane są imiona i nazwiska fundatorów. Innymi ciekawymi pomnikami są Ławeczka Juliana Tuwima i Fortepian Rubinsteina. Ulica zasłynęła aleją gwiazd kina stworzoną na wzór hollywoodzki. Warte uwagi są kamienice i pałace. Między innymi eklektyczna kamienica pod numerem 77, zbudowana przez bankiera Maksymiliana Goldfedera, w której obecnie mieści się między innymi restauracja irlandzka, kamienica pod numerem 86 należąca do Jana Petersilgego, drukarza, wydawcy pierwszej łódzkiej gazety; neorenesansowy pałac pod numerem 137/139 przemysłowca Juliusza Roberta Kindermanna z unikatową mozaiką wykonaną przez artystów z weneckiego warsztatu A. Salvattiego. Rozpoczynając spacer ulicą Piotrkowską z placu Wolności, można idąc za radą przewodników, zwiedzić trzy muzea. Muzeum Kanału „Dętka" będące doskonale zachowanym fragmentem sieci kanalizacyjnej zaprojektowanej przez słynnego Williama Lindleya; Muzeum Archeologiczne i Etnograficzne gromadzące eksponaty związane z prehistorią regionu, kulturą ludową i etnografią ziemi łódzkiej; Muzeum Farmacji im. prof. Jana Muszyńskiego, w którym odtworzono wnętrze apteki z przełomu XIX i XX wieku z zapleczem i aptecznym wyposażeniem. Kończąc zwiedzanie na przeciwległym końcu Piotrkowskiej, wstępujemy, również za radą przewodników, do Centralnego Muzeum Włókiennictwa prezentującego kolekcję współczesnej tkaniny artystycznej. Muzeum jest organizatorem odbywającego się co trzy lata Międzynarodowego Triennale Tkaniny, najbliższa impreza z tego cyklu rozpoczyna się w maju 2016 roku. I jeszcze jeden ważny adres. Centrum Informacji Turystycznej przy Piotrkowskiej 87; tel. 42 638 59 55 56, e-mail: cit@cit.lodz.pl