Konkurencyjność cenowa polskich produktów turystycznych …
Konkurencyjność cenowa polskich produktów turystycznych na wybranych rynkach emisyjnych w relacji do ofert głównych konkurentów: Lato 2011 – raport z badań / Teresa Skalska. Warszawa: Polska Organizacja Turystyczna, 2011,– 67 s.; tab., wykr.
● Dokument online: http://www.pot.gov.pl/index.php?option=com_rubberdoc&view=doc&id=3337&format=raw
● Zobacz również: Aneks tabelaryczny, dokument online: http://www.pot.gov.pl/index.php?option=com_rubberdoc&view=doc&id=3336&format=raw
Wprowadzenie. Punktem wyjścia i uzasadnieniem decyzji o prowadzeniu badań empirycznych dotyczących cen usług turystycznych jest świadomość, że jest to niezmiernie ważne narzędzie marketingowe i istotny instrument wykorzystywany w walce o klienta. Decyzje ekonomiczne, podejmowane na rynku, opierają się na relacji między użytecznością produktu, a ceną, którą trzeba za tę użyteczność zapłacić. Warto zwrócić uwagę, że problem cen w turystyce nie jest w Polsce często podejmowany, a już zupełnie sporadycznie staje się przedmiotem badań empirycznych. Dzieje się tak między innymi dlatego, Że badania takie są obarczone wieloma trudnościami. Ponieważ jednak rola tego instrumentu w sterowaniu rynkiem turystycznym, w tym popytem, oraz możliwość jego wykorzystania w promocji turystyki jest nie do przecenienia, warto – pomimo trudności – takie badania podejmować.
Uwzględniając powyższe założenia, jako cel niniejszego opracowania przyjęto analizę konkurencyjności cenowej polskiej oferty turystycznej na strategicznych dla Polski europejskich rynkach generujących ruch turystyczny w zakresie wybranych, priorytetowych obszarów produktowych. Podjęty w 2011 roku projekt jest kontynuacją badań, które zostały zrealizowane w sezonach letnich 2009 i 2010 roku oraz w sezonie zimowym 2010/2011. Ta część projektu, która została omówiona poniżej, odnosi się do sezonu Lato 2011 (maj - październik).
Podobnie jak w poprzednich latach, założony cel osiągnięto porównując ceny katalogowe wybranych produktów turystycznych oferowanych w Polsce z tymi, które na rynku międzynarodowym proponują nasi główni konkurenci: Niemcy, Czechy, Słowacja, Węgry oraz kraje nadbałtyckie (a w szczególności Litwa). Projekt oparto na przygotowanych i sprawdzonych wcześniej założeniach metodologicznych, wykorzystujących doświadczenia zebrane w trakcie trzech poprzednich edycji badania oraz podczas realizacji projektów badawczych, odnoszących się do problemu cen na rynku turystycznym, realizowanych we wcześniejszych latach.[1] Długofalowy charakter badania oraz jego kontynuacja według tych samych założeń po raz pierwszy pozwoliła na dokonanie obserwacji co do zmian pozycji konkurencyjnej polskiego produktu turystycznego w czasie.
Niniejszy raport składa się z dwóch części: pierwsza z nich ma charakter analityczny i podzielona została na trzy rozdziały, w których scharakteryzowano badanie, omówiono jego wyniki i wskazano na główne obszary konkurencyjności polskiego produktu turystycznego wobec wybranych rynków. Podsumowując tę część podkreślono przydatność badania konkurencyjności cenowej oraz zasadność śledzenia zmian cen na rynku turystycznym. Aneks do raportu, stanowiący część drugą opracowania, zawiera zestaw tablic, prezentujących szczegółowe wyniki badania, oraz ilustracje pokazujące konkurencyjność polskiej oferty turystycznej w wybranych obszarach produktowych.
Źródło: Polska Organizacja Turystyczna, dokument online: http://www.pot.gov.pl/dane-i-wiedza/badania-i-analizy/, data dostępu 22.01.2012
[1] Założenia metodologiczne omówiono szczegółowo w opracowaniu: T. Skalska: Konkurencyjność cenowa polskich produktów turystycznych na wybranych rynkach emisyjnych w relacji do ofert głównych konkurentów. Założenia metodologiczne badań. POT. Warszawa 2010.