Śladami programu unijnego „Aktywnie w górach”
Gmina Podgórzyn dogania turystyczne tygrysy
Gmina Podgórzyn koło Jeleniej Góry stała się turystyczną potęgą. W liczbie miejsc noclegowych (2, 5 tys.) w rejonie Karkonoszy biją ją tylko turystyczne tygrysy: Karpacz i Szklarska Poręba. Podgórzyn je goni. W czerwcu br. władze gminy otworzą w byłej szkole w Staniszowie schronisko młodzieżowe na 45 miejsc. Choć mogły budynek sprzedać i tak zasilić kasę gminy.
- Nie tędy droga - mówią zgodnie Danuta Śliwińska i Ewa Szturo, zajmujące się w urzędzie gminy turystyką i pisaniem projektów unijnych.
Pisać projekty to jedno, a pozyskiwać na ich realizację środki - to drugie. Podgórzyn pisze i dostaje. Ze środków unijnych będzie właśnie schronisko. A już jest platforma widokowa na wodospad Podgórnej w Przesiece. Wodospad - cudne miejsce. Można godzinami paść oczy widokiem i słuchać jego szumu, kojąc skołatane nerwy. Lub obejrzeć niecodzienne widowisko, gdy grupa ludzi zanurza się po szyje w lodowatej wodzie. Nie za karę. Ale, jak mówią, dla zdrowia. Morsy to dziennikarski temat-samograj, więc gdy pojawia się ich duża grupa, przy wodospadzie zwykle zjawia się kamera.
Staniszów to urocza wieś, z pięknymi widokami na Karkonosze. Z jak malowanym, „wyjętym z obrazka” pałacem, w którym można poczuć się jak angielski arystokrata. Herbatę można wypić w wysmakowanej restauracji pałacowej lub w angielskim parku, który jest pielęgnowany jak ogrody angielskiej królowej. Po herbatce, którą podają do stołu panie ubrane w stylizowane stroje ludowe - likier staniszowski, dziś produkowany w Niemczech. Potem koniecznie trzeba odwiedzić pieczarę, w której mieszkał latający prorok. I obejrzeć to, co zostało z wieży Bismarcka. Ruina, jakże jednak interesująca. Zaszkodziło jej nazwisko samego patrona, bowiem po 1945 r. Bismarck nagle stracił na Dolnym Śląsku popularność.
Straciła też, co dziwne, św. Anna. Jej kaplica na stoku Grabowca, w Sosnówce Górnej, przetrwała, ale wnętrze uległo dewastacji. To się zmieniło. Udało się nawet odnaleźć obraz z ołtarza głównego, który wywieziono do Torunia do konserwacji i słuch po nim zaginął. Odnalazła go tam, na uniwersytecie, w pracowni konserwacji zabytków, pewna zakonnica. Komitet, który zajmuje się renowacją kaplicy, wykupił go - trzeba było zapłacić za jego konserwację. Kaplica, która stała zamknięta na głucho, jest znów miejscem kultu i kultury. Odbywają się w niej chrzciny, śluby, raz w roku msza odpustowa, która przyciąga masę ludzi. A po niej - wielki festyn na terenie przy ośrodku wypoczynkowym „Lubuszanin”, który udostępnia wielki miłośnik kaplicy św. Anny - Stanisław Grzegocki.
Co ciekawe, wiele osób nabiera w usta wodę ze źródła, które wypływa przed kaplicą i obiega ją siedem razy. Ten, kto nie uroni ani kropli, ma zapewnioną wielką miłość. To oczywiście legenda, ale wielu wierzy w magiczną moc źródła. Już w neolicie było to miejsce kultowe. Bo to rzeczywiście źródło niezwykłe. Jego właściwości udało się jednak poznać dopiero, gdy człowiek dowiedział się, co to radioaktywność. Woda z Dobrego Źródła, które wypływa przed kaplicą, a tryska wprost pod powierzchnią ołtarza, jest niskoradioaktywna, stąd jej właściwości lecznicze.
Na terenie gminy Podgórzyn są słynne stawy rybne (pocysterskie), jest kolonia domów uciekinierów religijnych z Tyrolu, wiedzie droga na zamek Chojnik. Tylko wyruszyć na szlak. „Aktywnie w górach” - zachęcają władze gminy Podgórzyn. To też nazwa realizowanego przez nie programu unijnego, w ramach którego powstała platforma widokowa, będzie schronisko młodzieżowe, rok temu w Miłkowie (stolica gminy) otwarto dom kultury, a obecnie na ten sam cel remontowany jest obiekt w Podgórzynie, w którym znajdą swą siedzibę panie z Koło Gospodyń Wiejskich - nieoceniony partner w wielu przedsięwzięciach turystyczno-kulturalnych gminy.
Marek Perzyński