Ciekawy przypadek samoinformacji

Bez współpracy z Podkarpacką ROT, bez punktu IT

Radawa – niewielka wieś położona nad czystymi rzekami – Lubaczówka i Radawką, pośród rozległych lasów dawnej Puszczy Sandomierskiej, przy bocznej drodze prowadzącej z zabytkowego Jarosławia, może poszczycić się odległą przeszłością.

Wieś wymieniana była w dokumencie królowej Jadwigi już w 1387 r. i nazywała się kiedyś Rudawa, gdyż była ośrodkiem wytopu żelaza z tutejszej rudy darniowej. Przez rozległą osadę w 1809 r. przechodziły oddziały napoleońskie. Miejscowość rozwijała się - były tu folusze i młyny wodne, gorzelnia, browar.
W latach 30. ubiegłego stulecia odkryto mikroklimat pobliskich miejscowości, w nieodległym Heluszu powstały pierwsze w Polsce ośrodki kolonijne, a w samej Radawie – pensjonaty i ośrodki wczasowe. Uroki tych stron opiewał doktor Mieczysław Orłowicz – nestor polskiej turystyki, twórca jej zorganizowanych struktur i autor wielu przewodników.

Tragiczne dla całej okolicy były lata 1945-48, kiedy to walki z oddziałami UPA spustoszyły cały teren. Nastąpiła migracja ludności, zniszczono młyn, gorzelnię, folusz, kolejkę, a po wielu ludnych przysiółkach pozostały tylko nazwy.

Od lat 60. XX wieku powoli wkraczała tu turystyka, której rozwój przyspieszyło udostępnienie sztucznego zbiornika wodnego położonego pośród sosnowych lasów. Z czasem powstały ośrodki wypoczynkowe, kolonie domków letniskowych. Ważną, prestiżową placówką stał się Dom Ojca Pio – Ośrodek Profilaktyczno-Rehabilitacyjny założony przez Stowarzyszenie Charytatywne Ojców Franciszkanów z Jarosławia. Przeprowadzane są tu zabiegi (także ze skierowaniem z NFOZ) z zastosowaniem unikalnej diety owocowo- warzywnej. Atrakcjami miejscowości jest: turystyka jeździecka, piesza, kajakowa i rowerowa, zimą – kuligi.

W centrum miejscowości, zadbanej dzięki gminie Wiązownica i organizacjom pozarządowym, m.in. Stowarzyszeniu Przyjaciół Wsi Radawa, znajduje się amfiteatr – miejsce ciekawych wydarzeń kulturalnych. W zabytkowym kościele odbywają się koncerty.