Młode miasto - stare tradycje
W (wikli)Nowym Tomyślu

Największą uwagę przechodniów w Nowym Tomyślu skupia na sobie wiklinowy kosz gigant wpisany do Księgi Rekordów Guinnessa. Przypominający kształtem łódź z herbu Miasta - wita gości na placu Niepodległości. Tuż obok, pod numerem 10, znajduje się POT-owski infokiosk umiejscowiony dokładnie naprzeciwko Gminnego Ośrodka Informacji, który jest punktem informacji turystycznej.
- Lokalizacja infokiosku przy placu Niepodległości jest bardzo korzystna. Wcześniej czy później znajdzie się tutaj każdy z odwiedzających, by skierować swe kroki na jedną z miejskich tras zwiedzania - mówi Ryszard Ratajczak podinspektor ds. informacji gminnych w Gminnym Ośrodku Informacji. - Turyści w pierwszej kolejności korzystają z otwartego punktu informacji turystycznej, a po jego zamknięciu informacje w infokiosku są jedynym źródłem wiedzy o miejscowych atrakcjach. Jednakże spora część użytkowników infokiosku to przechodnie - mieszkańcy, którzy korzystają z możliwości prześledzenia informacji na stronach internetowych miejscowych jednostek. Szczególnie interesuje ich strona Urzędu Miejskiego, biblioteki powiatowej, Nowotomyskiego Ośrodka Kultury. Z naszych obserwacji wynika, że najczęściej wyświetlane są strony lokalne - nowotomyskie, ale również dużym zainteresowaniem cieszy się strona internetowa Polskiej Organizacji Turystycznej. Niewątpliwym plusem jest całodobowa dostępność infokiosku, wersje językowe, dostępność do stron o tematyce turystycznej, ale również do stron lokalnych. Z drugiej strony są też pewne ograniczenia: do tej pory nie mamy możliwości technicznych, aby samodzielnie umieszczać treści czy też linki do stron internetowych. Minusem jest też brak dostępu do aplikacji, która umożliwia przesyłanie danych z infokiosku na telefon komórkowy.
W stolicy wikliniarstwa wielkopolskiego
- Gdy pytają mnie o najważniejsze hity Nowego Tomyśla, nie wiem, czy wskazać na nowy szlak turystyczno-historyczny, czy w pierwszej kolejności chwalić się „szlakiem wiklinowym” - zastanawia się rozmówca.
Miasto jest stolicą wikliniarstwa wielkopolskiego, znaną daleko poza granicami regionu z tradycji wyplatania koszyków. Z placu Niepodległości wyruszyć można na „wiklinowy szlak”, przeplatający się z obiektami związanymi z historią miasta, może niezbyt odległą, ale doskonale udokumentowaną. Nowy Tomyśl położony jest w zachodniej części Wielkopolski, w odległości 60 km od Poznania, 200 km od Berlina, 120 km od przejścia granicznego w Świecku i 360 km od Warszawy. Mimo że to jedno z najmłodszych miast w Wielkopolsce, nie brak tu ciekawych zabytków, które są świadectwem minionej historii, a także miejsc, które współcześnie podkreślają charakter i unikatowość tego miasta.
Na turystyczno-historycznym szlaku
Turystyczno-historyczny szlak po Nowym Tomyślu otwarto 19 kwietnia 2013 roku.Obejmuje on 29 punktów - miejsc ważnych dla Nowego Tomyśla pod względem historycznym i turystycznym. Część z nich związana jest ludźmi tworzącymi dzieje miasta, jak przedstawiciele znamienitej rodziny Maennelów, która wpisała się w historię Nowego Tomyśla. Przybyła tutaj w 1797 roku, rozpoczynając działalność kupiecką od sprzedaży łyżek. Maennelowie wsparli budowę ratusza, poczty oraz narożnej kamienicy u zbiegu dzisiejszej ul. Mickiewicza i placu Chopina. Przez wiele lat byli rajcami miejskimi, a także założycielami staroluterańskiej gminy ewangelickiej. Aleksander Maennel był budowniczym i pierwszym właścicielem młyna parowego. Inny zasłużony nowotomyślanin Carl Gustav Eduard Goldman był właścicielem odziedziczonej po ojcu firmy spedycyjno-transportowej. Lokalnej społeczności znany był ze swojego zamiłowania do studiowania historii i badania dziejów rodzinnego miasta i jego okolic.
Na trasie miejskiego lokalnego szlaku znajdują się między innymi najstarsze domy i obiekty gospodarcze, dawne reprezentacyjne budynki, ratusz, kościół staroluterański i synagoga, nowotomyska poczta, dawny szpital i więzienie. Jest też strzelnica zwiana z tradycjami Bractwa Kurkowego i ogród zoologiczny.
Olęderskie akcenty
Okolice Nowego Tomyśla to też ciekawy rozdział historii - są bowiem największym w Wielkopolsce obszarem kolonizacji olęderskiej o charakterze osadnictwa rozproszonego, związanego z zagospodarowywaniem poprzez karczowanie lasów, czego śladem jest dzisiejszy charakterystyczny układ zabudowy wiejskiej w okolicach miasta. Na dużej przestrzeni rozrzucone są oddalone od siebie gospodarstwa, które łączy skomplikowana sieć dróg i ścieżek. W obszernych zagrodach jeszcze dzisiaj można znaleźć solidne, wykonane z drewna budynki z XIX, a nawet XVIII wieku. Miejscowości na terenie gminy Nowy Tomyśl o zabudowie olęderskiej to Sękowo, Glinno, Paproć, Przyłęk, Boruja Nowa, Szarki, Grubsko, Kozie Laski oraz Cicha Góra.
- poprzednia
- następna »»